Ik geef onmiddellijk toe: ik ben nooit echt handig geweest. Als klein kind hoorde ik al vaak: ‘Kom maar, dat doe ik wel even voor jou!’ Sinds ik met één oog kijk is het er niet beter op geworden. Het ziet er kennelijk onhandig uit als ik probeer een stekker in een stopcontact te steken of water in een glas te schenken. Er zijn ook mensen die bij mijn gestuntel zeggen: ‘Kom op, blijven proberen dan lukt het vast wel een keer’. En misschien is dat ook wel zo! Daarom heb ik me voorgenomen om dingen voortaan zélf op te lossen.

Trots op mezelf
De muisfunctie van de touchpad van mijn laptop werkte al een paar dagen niet goed. Ik was de cursor voortdurend kwijt en als hij in beeld verscheen was er geen beweging in te krijgen. Best irritant als je een presentatie staat te geven. Hulpvaardige cursisten gaven goede adviezen, zoals de laptop maar een keer uit- en weer aan te zetten. Maar na een paar dagen hielp het aan- en uitzetten niet meer. Ik kreeg de muis definitief niet meer aan de praat.

Ik zou dit probleem wel even zélf gaan oplossen. Op internet vond ik tips die ik al had geprobeerd. Maar hoe moest ik dit euvel dan oplossen? Toen ik de draadloze muis van mijn vaste PC zag, kreeg ik het briljante idee om deze muis te proberen op mijn laptop. Het werkte en dus had ik het probleem zélf opgelost! Ik was trots op mezelf.

Volgend probleem
Mijn oplossing bracht wel een ander probleem met zich mee. Door één muis voor én de laptop én de vaste PC te gebruiken, liep ik het risico dat ik de muis en/of de kleine USB- aansluiting zou vergeten mee te nemen op locatie. Een tweede muis met draadje aanschaffen, leek me de beste oplossing. Zo’n muis aan een draadje kun je makkelijker zien. En je hoeft niet te klungelen met de kleine USB-aansluiting van een draadloze muis.

In de hypermoderne moderne winkel (die waar ze alles doen voor een glimlach) vroeg ik de verkoper of ze muizen aan een draadje verkochten. De verkoper keek me vreemd aan en vroeg waarom het ding aan een draadje moest zitten. Het klonk alsof hij inschatte dat ik het bestaan van een draadloze muis niet kende.

Ik had kunnen antwoorden dat ik zélf heel goed over een oplossing had nagedacht. Dat ik trots op mezelf was. Dat ik het bestaan van een draadloze muis wel kende. Maar dat ik géén draadloze muis wilde, omdat ik door de beperking van mijn gezichtsveld er enorm mee zou gaan klungelen of de muis op locatie zou vergeten. Maar dat heb ik hem allemaal niet verteld! Terwijl ik de vriendelijke verkoper mijn beste glimlach schonk zei ik vastberaden: ‘Neem van mij aan. Een muis met een draad is voor mij echt het beste!’

Anita Hol-Bubeck