Vallen en opstaan
De bijzondere oogprothese van Rahmon Zondervan ‘I AM’ behaalde in 2016 de (inter)nationale pers. Wat zou het geweldig zijn als deze jongeman zijn verhaal op onze Lotgenoten Contactdag zou willen delen. We trokken de stoute schoenen aan en zochten contact. In april 2018 was het zover. Rahmon kwam naar Utrecht en deelde zijn bijzondere verhaal.
De sportieve Rahmon Zondervan is geboren in Marken. Na het afronden van de HAVO meldt hij zich aan bij defensie en vanaf 2005 wordt hij ingedeeld bij de Sinterklaaslichting en opgeleid tot soldaat infanterie, Anti Tank schutter en Combat Life Saver. Hij is ambitieus.
Rahmon: “Als 19 jarige soldaat word ik in 2007 uitgezonden naar Uruzgan. Wij legeren in de omgeving van Deh Rawod. Alles is redelijk rustig. In onze nederzetting hebben we prachtig uitzicht over de vallei en we maken regelmatig contact met de lokale bevolking. Geregeld gaan we een dorpje in voor onze patrouilles. Op 10 juli 2007 gaan we ook op pad. We rijden het dorpje Deh Rawod in, stappen uit en zoeken contact met een lokale arts.
Ik weet het nog precies. Om 10.13 uur lokale tijd was ik betrokken bij een zelfmoordaanslag. Een keiharde, meedogenloze knal en ik werd de lucht in geslingerd. Samen met drie andere collega’s raakte ik zwaar gewond aan mijn hele lijf. Ik
had geen idee hoe ik er aan toe was. Maar dat het ernstig was had ik wel meteen door. Dezelfde dag werd ik overgebracht naar Tarin Kowt. Een dag later werd ik naar Bagram in de provincie Parwan vervoerd. Uiteindelijk werd ik op 12 juli me
Herstellen doe je zelf maar niet alleen
t een vliegtuig van het Amerikaanse leger naar het Landstuhl Regional Medical Center (LRMC) in Duitsland overgevlogen. In de tussentijd waren mijn ouders al geïnformeerd en mijn vader voegde zich in Duitsland bij me. Na 2 dagen mocht ik naar het Militair Hospitaal en kon ik op 18 juli eindelijk naar huis om te herstellen. Mijn armen en benen waren helemaal ingepakt. In mijn gelaat had ik tientallen hechtingen. De uiteindelijke restschade bestond uit het verliezen van mijn rechteroog en gehoorschade.
Thuis werd ik herenigd met mijn familieleden. Los van het hele medische verhaal ben ik er tot zover psychisch goed uitgekomen. Ik was wel heel benieuwd hoe mijn omgeving, bijvoorbeeld, kinderen, vrienden en/of familieleden zouden reageren op mijn uiterlijk. Ik was dankbaar dat ik het had overleefd en duldde van mijzelf geen medelijden. Ik hield mezelf overeind door veel te sporten, positief te blijven en met zelfspot. Er startte een re-integratie traject. Ik kon namelijk niet meer terug naar mijn oude bataljon – wat ik overigens heel jammer vond – en werd tijdelijk geplaatst bij de afdeling van de medische keuringen bij de Marine op de kazerne in Amsterdam. In de tussentijd onderging ik 15 operaties, haalde ik mijn A en B rijbewijs. Ik ging een onzekere periode tegemoet. Wat moest ik nu gaan doen? Er volgde een oriëntatieperiode voor een nieuwe opleiding. Ik werd goed door mijn familie en omgeving geholpen om mijn tegenslagen te verwerken.
Alles wat ik met twee ogen wilde doen heb ik met één oog gedaan
Het woord ‘als’ kreeg bij mij ook een nieuwe betekenis. Waar ik vroeger zei: Als ik later… ging ik nu meteen de uitdaging aan. Het leven is te kort en ik pakte alles aan. Ik ging duiken. Reuze spannend, want met mijn gehoorschade werd dit afgeraden. Diepte zien kreeg ook een andere betekenis. Maar ik maakte met mijn vader prachtige motorreizen door Amerika en met een goede vriend door Europa. Ik wilde ook altijd al parachute springen. Dit heb ik ook gewoon gedaan. Niets uitstellen: Ik was reuze gelukkig toen mijn vriendin ook ‘Ja’ zei op mijn huwelijksaanzoek. Wat opleiding betreft heb ik mij laten omscholen tot fysiotherapeut en ben in 2012 afgestudeerd aan de Koninklijke Militaire Academie. Sport blijft voor mij heel erg belangrijk.
Meedoen aan Invictus Games 2014
Ik was ook direct enthousiast toen ik mee kon doen aan de Invictus Games in 2014 in Londen. De Invictus Games zijn een initiatief van de Britse Prins Harry. Ik maakte deel uit van de Nederlandse zwem- en fietsploeg. Met zwemmen hebben we daar een bronzen plak gehaald.
Speciale oogprothese met ‘I AM’
Ocularist Frédérique Bak had op mijn verzoek een speciale oogprothese gemaakt. Op de oogprothese stond het logo van de Invictus Games. ‘I AM’. De gele pupil met zwarte letters I AM maakte indruk op Prins Harry. Er werd ook een korte video van gemaakt en ik vind het nog steeds leuk om de reactie van Prins Harry daar op terug te zien. Deze is nog te bekijken op youtube. Ook dit jaar mag ik weer mee naar de Invictus Games, de Games worden in Sydney gehouden. In 2020 in Den Haag. Prins Harry zal daar weer bij aanwezig zijn.
