Nieuwsgierigheid is een natuurlijk onderdeel van kind-zijn. Wanneer een kind iemand ziet die er anders uitziet, kan het staren of vragen stellen. Niet uit wreedheid, maar simpelweg omdat het meer wil weten.

Becky verloor haar oog toen haar zoon drie jaar oud was. Ze moest omgaan met de vragen die hij had en hem op een leeftijdsgerichte manier begeleiden naar acceptatie. Becky moest hem ook voorbereiden op de opmerkingen die hij van leeftijdsgenoten zou kunnen krijgen.

Daarom is het zo belangrijk dat ouders en leerkrachten gesprekken voeren met kinderen over zichtbare verschillen.

Becky’s advies:

“Praten over hoe sommige mensen geboren worden met bepaalde aandoeningen en anderen een operatie of ongeluk hebben gehad waardoor ze er anders uitzien, is een belangrijke manier om empathie te ontwikkelen.”

“Benadruk dat, ook al ziet iemand er anders uit, het nog steeds mensen zijn die vreugde, verdriet, opwinding enzovoort ervaren. Het is ook de moeite waard om uit te leggen dat we allemaal op een bepaalde manier verschillend zijn. Wat belangrijk is, is dat we iedereen met respect behandelen.”

“Een gebrek aan onderwijs over zichtbare verschillen is erg schadelijk. Als je opgroeit zonder te leren over zichtbare verschillen, is de standaardreactie vaak angst of zelfs wreedheid. Dit heeft gevolgen voor degenen die leven met een zichtbaar verschil – het kan pijnlijk en eenzaam zijn. Als mensen het emotionele effect van hun woorden zouden begrijpen, zouden ze misschien hun gedrag veranderen.”

Heb je een kind? Praat deze zomervakantie eens met hem of haar over zichtbare verschillen. Help hen om begrip en acceptatie te verspreiden wanneer ze weer naar school gaan.