Door Fred van Zon
Het leven gaat natuurlijk gewoon door na een infarct, maar met goede adviezen en het aanschaffen van de juiste verlichting, is het veel makkelijker te leven met deze oogbeperking.
Verlichting
Via mijn huisarts heb ik een verwijzing gekregen voor een oogonderzoek bij Bartiméus, waar zij mijn ogen uitgebreid onderzocht hebben en in een rapport hebben omschreven. Daar kunnen ze o.a. onderzoeken welke kleur en sterkte van de verlichting het beste past en is er in een later stadium iemand thuis langs gekomen om de juiste verlichting te adviseren. Zeker het lezen in een boek, is voor mij hierdoor een stuk makkelijker geworden, maar ook de mogelijkheid van een gesproken boek, wordt uitgebreid besproken. Hier heb ik ook het advies gekregen om tijd te nemen om even de ogen te sluiten, als ze vermoeid zijn, wat aan het eind van de dag soms nodig is. En om bij zonlicht een zonnebril en een hoed of pet te dragen was een zinvolle aanbeveling, dat geeft rust aan mijn ogen.
Autorijden
Ook andere adviezen heb ik bij Bartiméus gekregen, bijvoorbeeld om eens een rijles aan te vragen bij een rijschool die gespecialiseerd is in rijden met een beperking. Zo heb ik anderhalf uur met een ervaren rijinstructeur rond gereden. Afstand schatten, zeker bij het achteruitrijden, is iets wat ik opnieuw heb moeten leren en daarvoor heb ik van de instructeur een aantal aanwijzingen gekregen om dit eenvoudiger aan te leren. Op een kruising was het voor mij moeilijk om al het verkeer en dan met name fietsers en voetgangers vanuit links goed op te merken. Hier heb ik het advies gekregen om niet één keer, maar twee keer of meer keren te kijken. Dat duurt dan een paar seconden langer, maar is zeker veel veiliger in het verkeer.
Verhoogde kans herseninfarct?
In het magazine van OOG in OOG stond een interessant artikel van een oogarts over ooginfarcten en mogelijke verhoogde kans op herseninfarct. Hierover heb ik met mijn huisarts gesproken en die heeft dat weer aan mijn oogarts gevraagd, of dat ook op mij betrekking had. De oogarts heeft mijn huisarts hierover een heel technisch verhaal geschreven en mijn huisarts heeft dit zo goed mogelijk in ‘lekentaal’ geprobeerd uit te leggen, maar echt duidelijk was het niet.
Het artikel uit het magazine heb ik meegenomen naar mijn oogzorgspecialist (optometrist) en hij heeft mij in beeld en (voor mij) duidelijke taal verteld dat mijn ooginfarct een andere oorzaak heeft dan die in het artikel wordt vermeld. Waardoor het voor mij duidelijk werd dat ik mij niet ongerust hoefde te maken.
Veel verbeteringen mogelijk
Wat ik met mijn schrijven duidelijk wil maken, is dat er veel mogelijkheden zijn in Nederland om met een beperking goed te kunnen leven, al is het wel jammer dat je zelf op zoek moet naar de juiste weg. De oogarts meldde mij dat het een ooginfarct is en dat er niets aan te doen is, wat natuurlijk klopt. Maar intussen ben ik veel meer te weten gekomen en ook dat er wél verbeteringen mogelijk zijn. Niet aan de ogen, maar wel hoe je er mee kunt omgaan. Hopelijk helpt dit artikel anderen om te blijven zoeken naar meer wegen om verbeteringen te realiseren.
Goed dat er een vereniging als OOG in OOG er is, die mensen met een oogbeperking kan adviseren op het gebied van de mogelijkheden die er zijn.
Lees hier het eerdere artikel met Fred van Zon.
