Marina Marinkovic vertelt over die ene
Medewerkers in het LUMC vertellen over die ene patiënt en hoe die hun kijk op het vak ingrijpend heeft veranderd. Oogarts Marina Marinkovic (52) opereerde de eerste patiënt met oogmelanoom die in Nederland protonenbestraling kreeg. “Het was spannend voor hem, maar ook voor ons.”
“Weinig zicht is toch beter dan het alternatief: het oog eruit”
“Tot 2020 verwezen we mensen met grote oogmelanomen altijd naar een ziekenhuis in Zwitserland. In Nederland hadden we nog geen protonentherapie. Met die therapie kun je grote tumoren, of tumoren die op een moeilijk bereikbare plek zitten, heel nauwkeurig bestralen. Sommige patiënten, meestal oudere mensen, wilden niet naar Zwitserland. Zij waren nooit eerder in het buitenland geweest en zeiden: ‘Haal mijn oog er dan maar uit.
“In 2016 gaf de minister van VWS een vergunning voor een protonentherapiecentrum in Delft. In de jaren erna was ik betrokken bij het klaarmaken van de oogkamer van dat centrum. En bij het opstellen van richtlijnen voor protonenbestraling bij Nederlandse oogpatiënten. We moesten van alles bedenken. Welke stoel komt er? Welke bestralingsdosis geef je? Welke druppels vooraf en achteraf?
“We gingen ook naar een Londens ziekenhuis om hun werkwijze te zien. Ook kregen we hulp van het centrum in Zwitserland. Ik had zelf al wel praktijkervaring met de operatie die voorafgaat aan de protonenbestraling. Die had ik namelijk eerder gedaan tijdens een fellowship in Duitsland.
“Op een dag waren we klaar. Het gebouw was er, de stoel stond er, het protocol lag klaar. Iedereen stond op scherp en toen moest die eerste patiënt komen.
