Ik ben 42 jaar en ik woon met mijn gezin samen in Lent, vlakbij Nijmegen. Ik ben geboren in Den Bosch en ben in 1999 naar Nijmegen gekomen, vanwege een baan als webdesigner bij een bedrijf aldaar. Ik werk alweer 5 jaar bij REA College Nijmegen als docent webdesign.
In 2008 leerde ik Dafne kennen, zijn we getrouwd en hebben we nu drie prachtige, lieve kinderen. Twee jongetjes, Arthur, Simon en een meisje Sanne. Mijn hobby’s zijn drummen, computers en gadgets, hardlopen en fitness. Dat wil zeggen, als ik eraan toekom, want met die kleine kinderen blijft er niet veel tijd meer over naast mijn 32-urige baan.
Hoe het gebeurde
Ik had een blind oog. Dat oog werd begin 2015 branderig, rood en pijnlijk. Na een jaar van tobben met dat oog besloot ik afscheid te nemen van dat blinde oog. Ik zocht contact met Vereniging OOG in OOG, omdat mijn blinde linkeroog zou worden verwijderd. Gedeeltelijk althans. Een evisceratie zoals dat heet.
Vaste klant bij UMC Radboud
Als kind ben ik eigenlijk al ‘vaste klant’ bij het UMC Radboud in Nijmegen. Ik werd geboren met een – door erfelijkheid – sterke bijziendheid (ik heb op rechts -18,5 sterkte op contactlens en met bril loopt dit op tot -25). Daarnaast ben ik nachtblind. Op mijn vierde levensjaar verloor ik ook nog eens mijn linkeroog door een harde val, waardoor het netvlies ging loslaten. Operaties konden dat niet meer herstellen en mijn linkeroog werd blind. Vandaar ook dat ik als kind opgroeide met het kunnen zien met 1 oog. Hoewel voor mij vanzelfsprekend, was het zeker niet gemakkelijk. Elk jaar controleert de oogarts mijn rechteroog en soms werd er – preventief – gelaserd om het netvlies te verstevigen.
In 1995 raakte ook mijn netvlies in mijn rechteroog los. Gelukkig hebben ze dat kunnen herstellen. Anders was ik nu blind geweest. Het linkeroog is in de loop van de jaren lui geworden, dof en er kwam grijze staar in. En sinds begin 2015 kwam daar dus ineens een oogontsteking bij…
Online research
Na veel online research en mijn besluit om het oog te laten verwijderen, heb ik contact gezocht met de vereniging. Graag wilde ik ervaringsdeskundigen spreken.
Het contact met de mensen daar bleek een warm bad te zijn. Heel vriendelijk en behulpzaam. De operatie stond gepland op vrijdag 27 november en zowaar bleek er de week ervoor een Contactdag te zijn van OOG in OOG. Geweldig! Ik was welkom en heb die dag fijne gesprekken gevoerd en bijzondere mensen ontmoet. Het sterkte mij, voor mijn operatie.
Over de operatie moet ik eerlijk zijn. Uiteraard heb er niets van meegekregen, maar toen ik bijkwam had ik veel pijn en was ook eigenlijk de rest van de dag heel erg misselijk. Ik hield geen voedsel binnen. Pas in de nacht werd het beter en ‘s ochtends viel ik – uitgehongerd – aan op mijn ontbijt. Daarna ging het steeds beter en beter. Mijn oog zag eruit alsof ik tien ronden tegenover Regillio Tuur had gebokst. In de weken die volgden, is het oog driemaal daags gezalfd en verzorgd door de lieve, zorgzame verpleegkundigen van de wijkverpleging. Sommige wijkverpleegkundigen hadden dit nog niet eerder meegemaakt. Dit was voor hen wel een leermoment.
Ik draag nu een prothese van Fréderique Bak, oculariste uit Den Haag. Mijn klachten zijn volledig verdwenen! Uiteindelijk bleek de ‘oogontsteking’ te zijn veroorzaakt door een totaal verkalkt, rondzwervend brokje in mijn oog. Het restant, van wat ooit een netvlies was geweest.
