Humor

Als je niet houdt van een beetje grappen en grollen over het zien met één oog dan zou ik zeggen: stop nu met lezen van de column.

Maar voor degene die er wel van houden zeg ik: lees lekker verder en geniet. Humor kan relativerend werken. Toen ik na de oogverwijderingsoperatie in het ziekenhuisbed langzaam wakker werd, zaten mijn kinderen naast mijn bed heel zachtjes met elkaar te praten. Ze vertelden elkaar luchtige verhalen en dat vond ik geruststellend. Ik bedacht me namelijk dat als de operatie niet goed was gegaan ze zich wat anders zouden gedragen. Het moment dat ik echt wakker was en zoonlief ontdekte dat ik meeluisterde, maakte hij me aan het lachen met de woorden: “Kijk mam knijpt voortaan wel een  oogje dicht!”

Na de operatie moest ik wennen en leren kijken met één oog. Regelmatig liet ik iets vallen, struikelde ik ergens over of stootte ik me ergens aan. Mijn lieve kinderen vroegen beleefd of er iets kapot was en vroegen daarna iets in de stijl van “Kijk dan ook eens uit waar je loopt.” Als ik een glas drinken omstootte riep er altijd wel een kind “Tja, het blijven net kleine kinderen hè?!” De opmerking die ik vroeger zo vaak maakte kwam als een boemerang terug.

Een van de leukste opmerkingen was: “Zo nu kun je voorlopig weer vooruit” terwijl er demonstratief zes nieuwe glazen voor mijn neus werden neergezet! Dat cola inschenken in een glas niet mee viel bleek op een terrasje. Ik zie nog de verbijsterde gezichten van mijn kinderen voor mij. Maar het duurde toch even voor ik door had waarom ze zo keken: ik goot de cola naast het glas, zo regelrecht op tafel. De ober kwam direct met een doekje aanrennen. Maar er was géén kind die het voor me opnam. Integendeel, want met stalen gezichten zeiden ze al schouderophalend tegen de verbaasd kijkende ober “Ja, dat doet ze af en toe.” Maar de ober keek nog verbaasder toen ik er het hardst van allemaal om moest lachen!

Het went

In de loop van de jaren ben ik -en zijn ook de mensen in mijn omgeving- er gewend aan geraakt dat ik zie met één oog. Er gebeuren veel minder vaak van die onhandige ongelukjes. Maar dat wil niet zeggen dat er géén grappen meer uitgehaald worden. Integendeel! Nu zijn het meer de woordgrappen over zien, kijken en ogen! Ik geef een paar voorbeelden. Zoonlief ging op een stoel tegenover mijn bureau zitten en zei op serieuze toon: “Mam, kunnen we even een gesprek onder vvvv…” en toen gierend van het lachen “… dus onder drie ogen hebben?” Tot een gesprek is het helemaal niet meer gekomen! Onlangs stelde ik tijdens een cursus aan één van mijn cursisten een best wel lastige vaktechnische vraag. De blik waarmee hij mij aankeek verraadde dat hij het antwoord niet wist. Voor ik kon reageren keek hij mij ineens met een brede glimlach aan en zei tot grote hilariteit van mij en de andere cursisten: “Tjeetje Anita, waarom stel jij mij nu die moeilijke vraag? Ik dacht dat wij als éénogigen elkaar een beetje zouden moeten ondersteunen….!” Hij bleek ook een oogprothese te dragen. Heerlijke humor!

Omaéén-oog

In het bijzijn van mijn kinderen stelde iemand de vraag hoe mijn kleindochters Maan en Lot hun beide oma’s zouden gaan noemen om ze uit elkaar te houden. Het antwoord van zoonlief kwam verbluffend snel: “Nou, dat is dus echt heel simpel want mam is gewoon omaéén-oog.” Degene die de vraag gesteld had sloeg samen met de andere aanwezigen verschrikt de hand voor de mond. Ze durfden pas te lachen toen ze zagen dat ik degene was die grootste lol had om de geslaagde grap.

De beste ogengrap ooit…

Mijn zoon had ineens een vlekje in zijn ‘beeld’ en dat was schrikken. Hij kon gelukkig direct bij een oogarts terecht. Er bleek een soort van luchtbelletje onder het netvlies van zijn rechteroog te zitten dat vanzelf weer weg zou gaan. Hij moest wel nog een paar keer voor controle terug. Bij controles moesten de ogen wel gedruppeld worden om de pupillen te  verwijden en daar baalde hij van omdat hij dan een paar uur niet goed kon zien. Zijn vriendin zei “Dat valt wel mee, bij jouw moeder doen ze dat ook en dan loopt ze daarna weer alleen naar huis!” Gierend van het lachen belde hij mij om te zeggen dat hij toen de beste ogen-grap-ooit maakte door quasi boos te zeggen: “Ja, maar bij haar druppelen ze maar één oog!”